Regelmatig ga ik even mijn boekje te buiten, fladder ik naar die fijne spijkerbroek die ik niet weg kan gooien. Ze liggen in een verhuisdoos op de zolder en ik krijg ze (heel lief) van verschillende mensen aangeboden. 

En dan?! Laat je ze liggen omdat je ze niet weg kunt gooien, omdat ze misschien van een dierbaar iemand zijn. Liggen ze daar te verstoffen in een donker hoekje of geef je ze een tweede leven? Hoe tof zou het zijn als je ze verwerkt als bloem. In verschillende vormen, op een vaas, vergaat nooit, hoeft geen water en je kunt er jaren van genieten. Als aandenken aan die fijne momenten samen.